zaterdag 30 augustus 2008

Vlaggenlijn met een verhaal...




De vlaggenlijn op de foto's heb ik speciaal gemaakt voor mijn overleden zoontje Kjell.


Op 5 september is Kjell jarig en zou hij 7 jaar zijn geworden, we vieren elk jaar sinds hij overleden is ook 'gewoon' zijn verjaardag of geboortedag. We bestellen een verjaardagstaart, de kamer wordt versierd en we doen iets leuks of bijzonders met onze meiden. Het voelt goed om het op deze manier te doen, natuurlijk is er altijd wel een moeilijk moment of een traan maar ja... het zou gek zijn als dat niet zo zou zijn?!

In het kort...

Kjell had een zeer zeldzame chromosoomafwijking: Trisomie 18. Hij bleek echter een klein vechtertje te zijn, zijn diagnose was 'geen levensverwachting' maar we hebben samen met hem 16 kostbare maanden gedeeld. Die tijd samen was erg fijn, mooi, intensief, bijzonder maar ook angstig en onzeker. Je weet dat je kind doodgaat maar daar denk je niet aan want hij leeft, lacht naar je en heeft je zo nodig. We hebben er alles aan gedaan om hem een kwalitatief goed en fijn leven te geven, ik koester die periode als de mooiste tijd van mijn leven...






Bianca

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Bianca,

Ik heb het vandaag nog met Marlin, mijn buurvrouw, over je. Dat je zo'n leuk bestekmapje voor haar zoontje Jenz gemaakt had. Ik zit dus een beetje te surfen en kom op je site terecht. Uitgerekend vandaag heb je je verhaal over Kjell geplaatst. Is dat toeval? Je hebt me al eens over Kjell verteld en zo zijn foto te zien raakt me diep maar ik word ook blij van zijn snuitje. Ik wilde je dat toch even zeggen. Wat mooi dat jullie ieder jaar zijn geboortedag vieren.

Ik weet niet goed hoe af te sluiten, dus: welterusten!

Groetjes Marcia (moeder van Noa van de Kweekvijver)

Anoniem zei

Lieve Bianca, de vlaggenlijn voor Kjell* is prachtig geworden. Ook bij mij als oma heeft Kjell* een onuitwisbare indruk achtergelaten. Samen hebben jullie ervoor gezorgd dat hij zo lang bij ons mocht zijn!
Lieve groet, Wil

Anoniem zei

Lieve Kaatje,

Wat een prachtige foto van Kjell, die kende ik nog niet! We hebben de afgelopen jaren al heel wat lief en leed gedeeld, en ik krijg nog steeds kippevel van je woorden. Ik ben super trots op je dat je, ondanks jullie verdriet, blijkbaar toch de kracht weet te vinden om zoiets moois als Kaatje-en-Ko op te zetten!
Je bent een voorbeeld voor mij...
Een hele dikke kus,
Tillie