De vlaggenlijn op de foto's heb ik speciaal gemaakt voor mijn overleden zoontje Kjell.
Op 5 september is Kjell jarig en zou hij 7 jaar zijn geworden, we vieren elk jaar sinds hij overleden is ook 'gewoon' zijn verjaardag of geboortedag. We bestellen een verjaardagstaart, de kamer wordt versierd en we doen iets leuks of bijzonders met onze meiden. Het voelt goed om het op deze manier te doen, natuurlijk is er altijd wel een moeilijk moment of een traan maar ja... het zou gek zijn als dat niet zo zou zijn?!
In het kort...
Kjell had een zeer zeldzame chromosoomafwijking: Trisomie 18. Hij bleek echter een klein vechtertje te zijn, zijn diagnose was 'geen levensverwachting' maar we hebben samen met hem 16 kostbare maanden gedeeld. Die tijd samen was erg fijn, mooi, intensief, bijzonder maar ook angstig en onzeker. Je weet dat je kind doodgaat maar daar denk je niet aan want hij leeft, lacht naar je en heeft je zo nodig. We hebben er alles aan gedaan om hem een kwalitatief goed en fijn leven te geven, ik koester die periode als de mooiste tijd van mijn leven...
Bianca
